Advaita

 WETENSCHAP EN NON DUALITEIT

door Roeland de Looff

copyright: roeland@dirah.nl

Datgene wat hier wordt beschreven is verder uitgewerkt in mijn boek Jij bestaat niet, waarin veel aandacht wordt geschonken aan de relatie tussen wetenschap en non dualiteit.   

RUIMTE EN TIJD ZIJN SLECHTS MANIEREN WAAROP DE HERSENEN (EN DE GEDACHTEN WELKE DE HERSENEN GENEREREN) INFORMATIE ORDENEN

Ruimte en tijd zijn niet absoluut:

RUIMTE IS NIET ABSOLUUT (ECHT)

Volgens Einstein is de afstand tussen twee plaatsen afhankelijk van de snelheid waarmee de observator zich beweegt. Als de snelheid dicht tegen de snelheid van het licht aanzit neemt de afstand af. Er bestaan dus geen absolute afstanden.

Ruimte bestaat niet echt, maar is slechts een manier waarop onze hersenen informatie ordenen.

TIJD IS NIET ABSOLUUT (ECHT)

1. Tijd is volgens Einstein relatief. Klokken in voertuigen die met verschillende snelheid reizen lopen niet gelijk.

2. Zoals eerder gezegd bestaan verleden en toekomst niet echt. Ze bestaan slechts als gedachten in het huidige moment. Tijd is daarom slechts een concept. Alleen het Nu bestaat, het is onmogelijk om je in het verleden of de toekomst te bevinden.

3. In een zwart gat houden kunnen zowel ruimte en tijd niet meer waargenomen worden. Als ruimte en tijd fundamenteel waren was dit niet mogelijk.

Tijd is slechts een manier waarop hersenen veranderingen ordenen. De hersenen interpreteren veranderingen die binnen het tijdloze plaatsvinden als tijd.

Het subjectieve karakter van tijd merk je iedere dag. In de wachtkamer van de dokter lijkt tijd langzamer te verlopen als wanneer je iets leuks doet. Tijd heeft alles te maken met mentale beelden, hoe die ervaren worden en hoe die veranderen. Maar deze mentale beelden worden altijd in een tijdloos Nu ervaren. 

Mystici zeggen dan ook Ruimte en Tijd verschijnen in mij. Het zijn geen factoren buiten mij, maar het zijn slechts concepten die ontstaan als gevolg van het functioneren van de hersenen. Concepten die ontstaan als gevolg van de manier waarop de hersenen de werkelijkheid waarnemen. De hersenen genereren gedachten en het zijn die gedachten welke de illusie van tijd en ruimte scheppen.   

Immanuel Kant: "Ruimte en tijd zijn slechts constructies van de hersenen om de werkelijkheid te ordenen. Ze bestaan niet werkelijk."

HET ENIGE DAT ECHT IS: ELECTROMAGNETISCHE STRALING DIE ZICH BUITEN TIJD EN RUIMTE BEVINDT

Dat materie vast lijkt komt vanwege electromagnetische velden die zich bevinden tussen de puntdeeltjes binnen het atoom. Die electromagnetische velden veroorzaken weerstanden.

Als er geen electromagnetische velden of straling zouden bestaan zouden we niets kunnen zien of kunnen voelen (we zouden overal dwars door heen kunnen lopen). Er zou in onze beleving niets zijn. 

Zie onderstaande korte video waarin eerst wordt uitgelegd dat materie bestaat uit leegte en vervolgens dat het vast lijkt vanwege de aanwezigheid van electromagnetische velden.

 

 

 

Hier een video over het gegeven dat alles energie is:

 

 

 

Nu is met de electromagnetische straling iets vreemds aan de hand. Uit de speciale relativiteitstheorie van Einstein volgt namelijk dat deze zich bevindt in een sfeer waarin tijd en ruimte niet bestaan.

Vanuit onze waarneming lijkt alle electromagnetische straling te reizen met de lichtsnelheid. Zichtbaar licht is een vorm van electromagnetische straling, maar het bevat veel meer.

Echter naarmate een deeltje sneller reist en de lichtsnelheid nadert krimpen gezien vanuit dat deeltje ruimte en tijd.

Hier een uitleg over hoe dat werkt.  

Stel we reizen op 80% van de lichtsnelheid dan worden ruimte en tijd gezien vanuit de reiziger 60% van wat we op de Aarde meten.   

Gesteld iemand wil naar Alpha Centauri reizen. Dat is een afstand van 4 lichtjaar.

Als deze persoon op 80% van de lichtsnelheid reist wordt de te overbruggen afstand gezien vanuit hem slechts 60% van 4 lichtjaar =2,4 lichtjaar.

Dus de persoon moet gezien vanuit hem 2,4 lichtjaar overbruggen met een snelheid van 0,8 de lichtsnelheid waar hij gezien vanuit zijn positie 3 jaar over doet (2,4 gedeeld door 0,8).

Echter gedurende de tijd die hij tijdens zijn reis waarneemt als 3 jaar zijn de klokken op Aarde 5 jaar verder gegaan. Immers er moeten gezien vanaf de Aarde 4 lichtjaren overbrugd worden met 80% van de lichtsnelheid. Dat duurt gezien vanuit een waarnemer op Aarde 5 jaar. 

Het bovenstaande is in een schema aangegeven. Waarnemer A blijft op Aarde, waarnemer B heeft 80% van de lichtsnelheid en waarnemer C heeft de lichtsnelheid. Bij C gaat het om een eenheid van electromagnetische straling, een foton. Immers electromagnetische straling reist per definitie met de lichtsnelheid.

Van de Aarde naar Alpha Centauri volgens de speciale relativiteitstheorie van Einstein

waarnemer A blijft  op Aarde	waarnemer B heeft  80% van de lichtsnelheid	waarnemer C heeft 100 % van de lichtsnelheid
Door A waargenomen afstand: 4 lichtjaar	ervaren afstand: 2,4 lichtjaar	ervaren afstand: 0
Door A waargenomen reistijd van B: 5 jaar	ervaren reistijd: 3 jaar	ervaren reistijd: 0
Door A waargenomen reistijd van C: 4 jaar

Als iets reist met de lichtsnelheid dan wordt de krimpfactor van ruimte en tijd 100%. 

Daarom wordt gezien vanuit het licht de te overbruggen afstand naar Alpha Centauri (of waar dan ook) nul welke afstand wordt overbrugt in een tijdsbestek van nul.

Wij nemen waar dat het licht vanaf Alpha Centauri er 4 jaar overdoet om ons te bereiken (waargenomen reistijd van C), maar vanuit het standpunt van licht komt het op hetzelfde moment aan als dat het vertrekt (ervaren reistijd van C, zie witte kolom).

Wij nemen waar dat het licht vanaf Alpha Centauri op grote afstand van ons vertrekt, echter vanuit het standpunt van licht gaat het nergens heen. Het vertrekt waar het aankomt.  

Gezien vanuit het licht (en alle elektromagnetische straling) bestaat er geen tijd en ruimte. 

Wij zijn en alles is het hemelse licht: ZELF dat tijdloos is.

De hersenen en daarmee de 'mind' doen een wereld van tijd en ruimte verschijnen. 

De hersenen zijn niet in staat om het Ware Zijn dat buiten tijd en ruimte staat te ervaren. Immers de hersenen zijn onderdeel van de wereld van tijd en ruimte en kunnen de echte wereld niet waarnemen.    

Immanuel Kant: "Ruimte en tijd zijn slechts constructies van de hersenen om de werkelijkheid te ordenen. Ze bestaan niet werkelijk."

De fysicus Bernard d'Espagnat kreeg op 16 maart 2009 de Templeton prijs voor een onderzoek met de volgende conclusie over de aard van de meest fundamentele werkelijkheid: 

Het is een holistische, immateriele sfeer die buiten tijd en ruimte ligt, waar we ruimte en tijd in localiseren via het waarnemingsproces van onze hersenen (zoals beschreven door Kant).

We leven in een wereld die lijkt op een holografische projectie. Het gaat om een projectie van ruimte en tijd die wordt gecre�erd door de hersenen.

De fysicus Bohm zei dan ook dat het universum een holografische projectie is. De moderne wetenschap is dit idee steeds meer gaan onderzoeken en langzamerhand wordt het idee dat het universum een holografische projectie is door steeds meer wetenschappers onderschreven.    

Op 15 januari 2009 verscheen een nummer van het wetenschappelijke blad New Scientist met op de cover de boodschap "You are a Hologram". 

In het blad staat een artikel wat te vinden is op 
http://www.newscientist.com/article/mg20126911.300-our-world-may-be-a-giant-hologram.html?full=true 

Er worden verschillende vooraanstaande wetenschappers opgevoerd die allemaal dezelfde conclusies hebben getrokken: Het universum is waarschijnlijk een hologram. 
Een van die wetenschappers is de Nederlandse nobelprijswinnaar Gerard 't Hooft, maar het artikel bevat meerdere 'grote namen'.

Het universum is niet meer dan een holografische film. Het heeft net zo veel realiteitswaarde als wat voor film dan ook. De kijker bevindt zich buiten tijd en ruimte, maar identificeert zich dermate met de figuren in de film dat hij denkt dat hij er deel van uitmaakt.

Leo Tolstoj: "Ons hele leven nu, van de geboorte tot de dood, met al zijn dromen, is het niet op zich ook een droom, dat wij met ons echte leven verwarren, waarvan we de werkelijkheid niet in twijfel trekken alleen maar omdat we niet van het andere echte leven afweten?"

HET GANGBARE SCHAALMODEL VAN HET ATOOM

Het atoom dat het meeste voorkomt is het waterstof atoom. Het bestaat uit 1 proton en 1 electron. De verhouding tussen het protron en het electron is vergelijkbaar met die van de Zon tot Pluto, zij het dat de afstand 10 maal zo groot is.

Als de Zon beschouwd wordt als het proton en Pluto als het electron dan staat Pluto 10 maal zo ver van de Zon als in werkelijkheid.

Hier een schaalmodel dat inzicht geeft in deze verhouding tussen proton en electron.

Het proton is op zijn beurt opgebouwd uit quarks. Deze quarks hebben een omvang van minder dan 1/1000 ste van een proton. In de kern van het waterstofatoom bevinden zich drie quarks.

AANTEKENINGEN NAAR AANLEIDING VAN DE QUANTUMMECHNICA

Hierboven is het klassieke model van het atoom behandeld. Volgens dit model bestaat de z.g. vaste stof bijna uit leegte, maar blijft er wel iets 'vasts' over.

Echter de quantum mechanica heeft de volgende wijzigingen aangebracht, die erop neer komen dat er niet 99,99% leegte is maar 100%.  

1. Volgens de meest recente ontdekkingen zijn quarks en electronen puntdeeltjes. Dit betekent dat ze wel een locatie kunnen hebben maar geen volume. Het zijn punten zonder omvang.

2. Quarks en electronen kunnen zich zowel als puntdeeltjes als golven manifesteren.

3. Omdat quarks en electronen zich als golven kunnen manifesteren hebben ze geen vaste locatie. Er is alleen sprake van 'kansen' van manifestatie als puntdeeltjes. Het schaalmodel is dan ook een vereenvoudiging en geeft alleen maar een uiterste grens aan waarbinnen het electron zich kan manifesteren (zie de volgende bijdrage over de quantummechanica voor een verdere uitwerking hiervan).

De vergelijking tussen een electron en Pluto heeft dan ook zijn beperkingen want Pluto heeft wel een volume en heeft een vaste baan. Het electron kan zich in overal binnen de uiterste grens van het schaalmodel als puntdeeltje (geen volume) manifesteren. 

1, 2 en 3 hebben tot gevolg dat als we op dit subatomaire niveau aankomen er geen sprake meer is van 'vaste' materie.     

DE VISIE VAN DE SNAAR OF M-THEORIE

De quarks en electronen zijn volgens de M of snaartheorie opgebouwd uit één dimensionale energiesnaartjes. Dat ze één dimensionaal zijn wil zeggen dat ze wel een lengte hebben maar geen breedte en diepte.

Ze hebben dan ook geen volume, want x (een eenheid van lengte) maal 0 (breedte) maal 0 (diepte) = 0 (het volume).

Het ontleden van de vaste materie heeft tot gevolg dat we uiteindelijk slechts stuiten op leegte. Iets wat vast leek blijkt uiteindelijk slechts leegte te zijn.   

GATEN IN DE MATRIX: OVER DE RELATIE TUSSEN QUANTUM MECHANICA EN ADVAITA, NON DUALITEIT

Velen beseffen niet dat de quantummechanica heeft aangetoond dat de wereld die wij waarnemen een illusie is. 
De meeste mensen denken bij natuurkunde aan de ouderwetse natuurkunde van Newton, maar die natuurkunde is verouderd. 
Tegenwoordig zitten we in het tijdperk van de quantummechica. Echter in het onderwijs wordt hier nauwelijks aandacht aan besteed en ook de kranten staan er niet bepaald van vol. 

De quantummechanica is ontstaan omdat men op een gegeven moment tot de konklusie kwam dat de gewone, klassieke natuurkunde, in bepaalde opzichten niet werkte. Men was op de gaten in de Matrix gestuit. 

Sindsdien is de quantummechnica met veel wonderlijke zaken aangekomen. 
Een van die gegevens is de z.g. instorting van de golffunctie. 

Volgens de z.g. Kopenhaagse interpretatie van de quantum mechanica, en dit is de tak die door de meeste wetenschappers wordt aangehangen, bestaat een deeltje slechts als potentie totdat het deeltje wordt waargenomen. Die potentie wordt aangeduid als de golffunctie. Het waarnemen veroorzaakt de instorting daarvan en het zijn van een deeltje op een bepaalde plaats. 

Zie hier een citaat uit 
http://www.natuurkunde.nl/artikelen/view.do?supportId=938820 
over de Kopenhaagse interpretatie 

"Het deeltje was helemaal nergens. Pas toen het gemeten werd, nam het deeltje een bepaalde plaats in. De meting observeert niet de huidige toestand, maar veroorzaakt deze. Dit is de zogenaamde Kopenhagen interpretatie."

Wat wij waarnemen neemt pas vorm aan wanneer we het waarnemen.

Niels Bohr suggereerde in een discussie met Einstein dat de Maan er inderdaad niet is als wij niet kijken. Als wij niet kijken is de Maan slechts aanwezig als potentie (de golffunctie), pas door onze waarneming krijgt de Maan een plek en vorm. 

De werkelijkheid zoals door de quantummechanica omschreven doet denken aan de werkelijkheid zoals die zich voordoet in een droom. Ook de droomwerkelijkheid ontstaat pas als er sprake is van een waarnemer. Voordat dat het geval is, is de droomwerkelijkheid slechts een potentie. 

Onze z.g. werkelijkheid lijkt op een droom. 
Het gaat wel om een droom die loopt volgens bepaalde regels. Bij de ineenstorting van de golffunctie hoort ook dat als wij een object hebben waargenomen op een bepaalde plaats die de volgende keer als wij gaan kijken zich nog steeds op dezelfde plaats bevindt (tenminste als er zich geen verplaatsing heeft plaatsgevonden). Een tweede keer vindt de instorting van een golffunctie (potentie) dus op dezelfde manier plaats als de eerste keer. 

Zo krijgt de droom van de realiteit een logisch en consistent verloop.

Het universum zoals wij dat ervaren bestaat uit energie in de vorm van golven die onder invloed van waarnemen ineenstorten en zorgen voor een tijdelijke illusie van vastigheid en materie.

Drie citaten van Erwin Schrodinger, nobelprijswinnaar natuurkunde 1933

Ik sta op het inzicht dat alles bestaat uit golven.

Verscheidenheid is schijn, in waarheid is er slechts één geest.

Nirvana is een staat van pure gelukzalige kennis... Het heeft niets te doen met het individu.

 

Twee citaten van Paul A.M. Dirac, nobelprijswinnaar natuurkunde 1933 (gedeeld met Erwin Schrodinger):

Wetenschappers ontdekten dat materie, die zo vast leek, grotendeels bestaat uit leegte gevuld met een beperkt aantal z.g. potentiaal wolken (noot: potentiaal wolken zijn wolken die de mogelijke locaties van subatomaire deeltjes aangeven wanneer ze worden waargenomen).  

We weten nu dat wanneer voldoende energie aanwezig is, lege ruimte in staat is om spontaan materie en anti materie te doen verschijnen (noot: dit als gevolg van de bekende formule van Einstein E=mc2, energie kan veranderen in schijnbaar vaste materie en schijnbaar vaste materie kan veranderen in energie. In feite zijn energie en materie verschillende toestanden van hetzelfde. 

Op een dieper niveau zijn zowel materie als energie beiden energie. Net zoals water en ijs op een dieper niveau beiden water zijn. Materie is 'gestolde' energie. 

Citaten van John A. Wheeler, van 1938 tot 1976 hoogleraar natuurkunde Princeton universiteit, medewerker van Einstein en Niels Bohr

Geen enkel fenomeen is een echt fenomeen voordat het een geobserveerd fenomeen is.

Tijd is datgene wat voorkomt dat alles tegelijk gebeurt.

Zie ook dit artikel  http://discovermagazine.com/2002/jun/featuniverse

Does the universe exists when we are not looking? Deze vraag wordt in bovenstaand artikel ontkennend beantwoord. John A. Wheeler gaat er vanuit dat het universum alleen bestaat dankzij de waarneming.

Uit When Lazurus Laughed door Wie Wu Wei 
http://www.weiwuwei.8k.com/ 
vertaling door Roeland

HET ENE: Het universum is Mijn droom. Alles in het universum, inclusief 'jij' en 'ik' is een onderdeel van die droom - van olifant tot virus, van melkweg tot atoom.

TWEE: Dus we dromen ieder een universum? Hoe is het mogelijk dat we allemaal hetzelfde universum dromen?

HET ENE: Ieder van ons droomt niet een universum. Alleen Ik droom het universum. Je neemt allemaal hetzelfde universum waar omdat je allen elementen bent uit Mijn droom.

TWEE: Maar waarom is het universum jouw droom en niet die van mij?

HET ENE: Ik heb het je al gezegd: 'jij' bestaat niet, behalve als een element binnen Mijn droom.

 

 

Hierboven een video waarin Dr. Quantum het experiment verklaart waarin de golffunctie van het electron en de invloed van de waarnemer werd aangetoond.

Als de electron wordt geobserveerd gedraagt het zich als een deeltje. Het gaat netjes als deeltje door de poorten heen.

Als de electron niet wordt geobserveerd gedraagt het zich als een golf. Het laat een interferentiepatroon achter dat alleen kan ontstaan als het een golf is.

Door onze waarneming vervalt de golffunctie en ontstaat uit de mogelijkheden van de golven de zichtbare werkelijkheid. Dit noemen we de ineenstorting van de golffunctie.  

Bovenstaande proef toont aan dat als er geen waarnemer is de z.g. vaste materie slechts als golven aanwezig zijn. Deeltjes ontstaan slechts onder invloed van de waarneming.

PS Waar hebben we dat vaker gezien? In een droom: een gebouw dat ik zie in een droom bestaat slechts als ik het in de droom waarneem. Als ik er in de droom niet naar kijk bestaat het slechts als potentiaal, als mogelijkheid.

Hierboven de eerste van 7 video's met een lezing van Peter Russell "The primary of consciousness"

Max Planck, nobelprijswinnaar van de natuurkunde in The Universe in the Light of Modern Physics (1931):

I regard consciousness as fundamental. I regard matter as derivative from consciousness. We cannot get behind consciousness. Everything that we talk about, everything that we regard as existing, postulates consciousness.

Vertaling: Ik beschouw bewustzijn als fundamenteel. Ik beschouw materie als een afgeleide van bewustzijn. We kunnen niet achter bewustzijn komen. Alles waar we het over hebben, alles waarvan we denken dat het bestaat, stelt bewustzijn voorop.