elfen

ELFEN

 

 

 

 

 

Er was eens een piepklein elfje, dat erg verlegen was.
Zij woonde in een prachtige tuin, vol hulststruiken en dagbloemen naast een heldere vijver, omzoomd door sierlijke Olmen.
Zij was heel erg gelukkig.
Maar toen kwamen er op een dag twee volwassen mensen naar haar heilige plaats en begonnen luid en boos te ruziën.
Het elfje schrok enorm.
Waarom verstoorden die twee mannen toch de vredigheid ?
Op een zeker moment sloop ze daarom dichterbij om te luisteren.
En dit is wat ze hoorde.
"We moeten ons leven veranderen en het milieu redden", zei een van beide mannen.
"Je bent te fanatiek" , zei de andere.
"De wereld balanceert op het randje van de ondergang !", wierp de eerste tegen.
"Schreeuw niet tegen me !", snauwde de andere.
"Jij bent een domkop", beschuldigde de eerste. "En naïef !".
"Jij bent bezeten !", schreeuwde de andere terug. "En star !".
"Loop naar de maan !",  barstten beiden uit en boos gingen ze uit elkaar.
Dagen- en wekenlang trilden de tuin en vijver nog na van de gewelddadige uitwisseling.
Kleine knoppen durfden niet open te gaan.
Grassprietjes waren te bang om in de wind te wiegen.
Het elfje moest hard werken om de harmonie te herstellen.
Zij zong en danste en prees alle knoppen en bloemen en takken en blaadjes; zij zong en applaudisseerde voor iedere rimpel in de vijver.
(Want hoewel het elfje klein van stuk was, stroomde haar grote hart over van de liefde.)
Ten slotte, na vele, vele weken, trad de natuurlijke vredige toestand weer in in de tuin.
En het kleine elfje was opnieuw gelukkig.
 
Einde

 

 

 


 

 

 

 
De moraal van dit verhaal ?
Het redden van het milieu is een belangrijke en  nobele zaak, vast en zeker.
Maar let er alsjeblieft op dat je hart open en vol liefde is wanneer je actie onderneemt.
Want vanuit het Verborgen Koninkrijk gezien bestaat er niet zoiets als 'zuivere actie' , actie zonder meer.
Er zijn alleen daden die uit liefde voortkomen en daden die hun basis niet in liefde vinden.
Het brengt jezelf - en de aarde en al haar wezens - niets goeds als je de aarde probeert te helpen uit boosheid of verbittering of angst of rechtschapenheid.
Onthoudt dit, Geniet van de aarde.
Prijs dag in dag uit haar schoonheid en uitingen.
Stop, als je bijvoorbeeld het oud papier of de tas met flessen of blikjes wegbrengt, bij die ene bleke tulp en loof haar.
Erken haar.
Benoem haar.
De gulhartige daad zal je eigen hart en even zo goed het hart van de aarde verkwikken en verrijken.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bron : De magie van elfen , intens ervaren.

Nu het voorwoord van De Drie Heilige Wetten
 
 
 
Wanneer we spreken over de wetten die over het Verborgen Koninkrijk regeren, hebben we het niet over pistooldragende Tinkelbelletjes die miezerige parkeerbonnen uitdelen.
Deze wetten zijn simpelweg verklaringen van hoe dingen in elkaar zitten. Zoals de menselijk wet van de zwaartekracht beschrijven ze een werkzaamheid of kwaliteit die in de natuur en het Verborgen Koninkrijk voorkomt.
De Heilige Wet van Macht beschrijft de gewilligheid om te groeien.
De Heilige Wet van Compassie beschrijft de gewilligheid om te omvatten.
De Heilige Wet van Schoonheid beschrijft de gewilligheid om zich over te geven.
Over deze wetten valt niet te twisten; ze kunnen veranderd noch geschonden worden. Iedereen en alles in de natuur aanvaardt ze en gehoorzaamt eraan.
Het is louter de mens die er, bewust of onbewust, voor gekozen heeft ze te veronachtzamen. Let aandachtig op deze wetten.
Door actief met de Heilige Wetten van Macht, Compassie en Schoonheid te werken, kun je je leven diepgaand veranderen; en uiteindelijk het leven van heel de mensheid. Het enige wat de elfen vragen, is dat je het probeert.
 
Bron : De Magie van Elfen, Intens Ervaren
Auteur : Marcia Zina Mager

 De Heilige Wet van Macht
 
 
 
De definitie van macht volgens het Verborgen Koninkrijk verschilt sterk van de definitie die in de menselijke wereld bestaat. In de menselijke wereld wordt macht gemeten in termen van prestaties, eindresultaten, behaalde punten, verslagen mensen, dingen die men beheerst.
Om die reden is macht in de wereld van volwassenen vergankelijk. Op enig moment kan de toren instorten, de wedstrijd verloren gaan, het volk in opstand komen.
In het Verborgen Koninkrijk berust echte macht uitsluitend op het vermogen om zich uit te strekken, te veranderen en te groeien. Op het moment dat iets wat leeft ophoudt met groeien of veranderen, gaat zijn ware macht verloren.
Maar om de Heilige Wet van Macht werkelijk te begrijpen, dien je te begrijpen dat voor de elfen groei een nooit eindigend proces is. Een groeiproces is nooit voor eens en altijd afgesloten. Het Verborgen Koninkrijk begrijpt dat alles in de natuur altijd onderdeel van een cyclus is. Het toe en afnemen van de maan, de eeuwig wisselende jaargetijden, het afwerpen van schalen en huiden.
Zoiets als 'het einde' bestaat niet.
Er zijn alleen beëindigingen - delen van het proces die overgaan in andere, volgende delen van het proces. Hoewel de dag in de nacht overgaat, zijn de lof en viering van de schemering zodoende niet alleen aande beëindiging van de dag gewijd, maar óók aan de schoonheid van de dag zelf zoals die harmonieus overloopt in de schoonheid van de nacht.
Anders gezegd, het leven in het Verborgen Koninkrijk kan nooit 'zwart of wit', in delen opgesplitst of gescheiden zijn.
Dat is op een even diep niveau waar voor het mensenrijk, ofschoon mensen (en vooral grote mensen) geloven dat ze alles moeten scheiden.
Bijvoorbeeld in God en mens, kind en volwassene, dag en nacht, moed en angst, geluk en verdriet, enz.
Op het moment dat een volwassene het kan beginnen te accepteren dat alles deel uitmaakt van al het andere, dat alle leven zich in een constante toestand van groei en voortgang bevindt, openbaart zich zijn ware macht.
En dat is teven het moment dat hij ermee kan beginnen zich, misschien voor de eerste maal in zijn leven, werkelijk te ontspannen.
 
Het is dit diepgaande begrip van macht en groei dat het Verborgen Koninkrijk zijn gevoel van tijdloosheid verleent.
Een groeiende boom, een pas ontloken bloem, een rijpende vrucht, kan en zal zich niet 'haasten'.
Alles vindt zijn voortgang volgens een innerlijk ritme en innerlijke timing.
En omdat er geen einddoel of bestemming of slotresultaat is, verdient iedere stap van het groeiproces het gevierd, geloofd en geëerd te worden.
Met andere woorden, een kale wintertak verdient evenveel lof als een met vrucht en blad overladen tak; een klein kleurloze witvis verdient evenveel applaus als een volgroeide regenboogforel.
Een handjevol paardebloemen verdient evenveel feestelijke viering als een immens veld vol wilde bloemen.
Het Verborgen Koninkrijk verlangt er diep naar dat de mensheid dit concept van groei begrijpt.
Als volwassenen iedere stap van de weg konden loven en eren en vieren - dan zou hebzucht plaatsmaken voor compassie, en angst voor oprechte en uitgelaten vreugde.
Het begrijpen hiervan is géén grap. Het gaat niet om een trendy psychologisch concept of een weer een andere new-agemanie van voorbijgaande aard.
Begrijpen dat alle leven altijd 'aan de gang is' en zich eeuwig ontwikkelt, eeuwig groeit, eeuwig opnieuw ontstaat, is.....een inmens groot geheim begrijpen.
En met dat begrip bezit je de enige soort ware macht die er bestaat.
 
 
 
De elfen vragen je dit:
Begrijp dat iedereen en alles onlosmakelijk deel uitmaken van alles wat er is.
De boom kan niet van de aarde gescheiden worden, de vis kan niet van de rivier gescheiden worden, de havik kan niet van de lucht gescheiden worden.
En ongeacht waar je je bevindt op je reis, je maakt nog altijd een proces door; nooit ben je bij  'het einde'  gearriveerd. Onthoud dat, ook al ervaar je nu in je leven pijn en ontberingen, of om je heen nog altijd eenvoud.....schoonheid en vreugde bestaan.
Sluit het alsjeblieft niet buiten. Geloof alsjeblieft niet dat het erop wacht totdat je 'klaar' bent met de pijn.
Worstel je met armoede, zoek dan naar de overvloed en rijkdom die al bestaan in je leven.
Is ziekte je uitdaging, zoek dan naar de plaatsen in jezelf en buiten je, die nog steeds blaken van gezondheid.
Wend je tot het Verborgen Koninkrijk, ongeacht waar je je nu bevindt of hoe je je voelt.
Lat het rijk der elfen bewijzen dat gelukkige beëindigingen er altijd zijn.
 
Bron; De Magie van Elfen, Intens Ervaren
Auteur ; Marcia Zina Mager

 De Heilige Wet van Compassie
 
 
 
 
Van de drie Heilige Wetten is dit de wet die de mens het gemakkelijkst kan begrijpen. Hoewel de mensheid als geheel vele eeuwen lang geweld gepleegd en wreedheid begaan heeft, is er altijd een sterke kern van volwassenen geweest die deze Heilige Wet van Compassie gehoorzaamden.
En het zijn deze volwassenen die, als voortrekkers, de route uitzetten voor de rest van de mensheid.
Deze volwassenen begrijpen dat de Heilige Wet van Compassie minder met liefde en meer met tolerantie te maken heeft dan de meesten inzien.
Compassie, zoals gedifinieerd in de natuur en het Verborgen Koninkrijk, is de daad van omvatten.
 
In een gedijend bos bijvoorbeeld leven ontelbaar veel soorten planten en dieren. De bospopulatie bestaat uit zowel gezonde als rottende levensvormen. Alle maken deel uit van één en hetzelfde bos. De giftige slang leeft in dezelfde omgeving als de delicatie vlinder.
De vleesetende plant groeit naast de prachtige en tere orchidee. In het bos regeert de Wet van Omvatting.
Zelfs als de bladeren en stammen en stengels sterven en op de bodem van het bos vallen, dan nog worden hun 'rottende' lichamen opnieuw door het bos omvat.
Hun dood voedt het bos. Niets, absoluut niets is uitgesloten van de levencyclus van het bos.
 
Helaas is een groot deel van de mensheid deze Heilige Wet van Omvatting vergeten. Op enig moment zijn er, in onverschillig welke cultuur, degenen die gehaat of buitengesloten worden omdat ze er anders uitzien of een andere mening hebben of anders ruiken; er zijn degenen die gehaat of gemeden worden omdat hun uiterlijke schil aan het wegrotten is ( hun soms vreselijke daden ) - de bosbodem van onze mensheid neemt hun 'lichaam' niet meer terug in onze aarde ( lees maatschappij ) .
Deze 'outcasts' worden naar gevangenissen of achterbuurten verbannen, weg uit onze maatschappij of aan hun lot overgelaten in de goot.
Dat zijn allemaal gevallen van uitsluiting, die de grondslag van HAAT vormt.
 
 
 
 
De elfen vragen je dit:
Begin ermee dingen te omvatten. Probeer niet eenvoudig van iedereen en alles te houden, dat concept is zo afgesleten, dat de meeste mensen onbewust al terugdeinzen voor het woord liefde.
Begin simpelweg te kijken naar de mensen en dingen die je uitsluit en begin jezelf te verruimen, alsof je zelf het totale bos was en zij niets anders dan een andere plant of een stervend blad waren.
Laat ze leven in je bosrijk; sta ze toe onder je schaduw te bestaan; tegen je gezonde boomstam te leunen.
Dat betekent NIET dat je iedereen en alles ook letterlijk dient te omhelzen, per slot van rekening is de muis zich scherp bewust van de slang en hoewel hij hem accepteert, blijft hij alert en bewaart hij veilige afstand.
Het betekent eenvoudig dat je een houden van omvatten aanneemt.
Begin ermee kwaliteiten bij jezelf te omvatten.
Wat verfoei je bij jezelf ?
Wat sluit je uit bij jezelf ?
Gun al die dingen 'een plaatsje onder de zon' in je persoonlijke bos !
 
 
Bron : De Magie van Elfen, Intens Ervaren.
Auteur : Marcia Zina Mager